Mikołaj Trzaska, Filip Springer i Marcin Mokry

W skrócie: legenda polskiego jazzu i yassu spotyka współczesną ekoliteraturę.

W rozwinięciu: kryzys klimatyczny przemienia perspektywy na nasze funkcjonowanie i znaczenie w ekosystemie. Eksploatowana planeta zaczyna się przeciwstawiać, stawiając granice działalności cywilizacyjnej, ale również, redefiniując ją. W przychodzących zmianach i adaptacji wierzymy (powtarzając za Szkołą Ekopoetyki), że obok kierowania pragmatyką życia, jedną z centralnych ról odegra wyobraźnia. I do takiego ćwiczenia wyobraźni oraz wżywania się w transformację ekologiczną zapraszamy w sobotę. Będzie kontemplacyjnie, będzie storytellingowo, ale też wybuchowo i surowo. Zapraszamy na eksperymentalny odczyt z najnowszej książki Filipa Springera “Mein Gott, jak pięknie”, czyli Mokry czyta Springera, a Trzaska gra.

Zachęcamy do lektury biogramów występujących:

Marcin Mokry – poeta, designer, performer. Zadebiutował w 2017 roku tomem „czytanie. Pisma”. Od 2019 roku współtworzy projekt kulturalno-społeczny „Dings” oraz koncertuje z Bartkiem Horyzą wykonując materiał ze swojej drugiej książki “Świergot”. Kurator przestrzeni solarpunk / ekopoetyka na Slot Art Festivalu. W 2022 roku wydał książkę „żywe linie nowe usta”, za którą otrzymał nagrodę im. Wiesława Kazaneckiego. Na co dzień zajmuje się projektowaniem graficznym i montażem filmów. Mieszka w Rachelanach.

Mikołaj Trzaska – jest saksofonistą, klarnecistą, kompozytorem muzyki filmowej. Studiował na wydziale malarstwa oraz pracowni multimedialnej na Gdańskiej ASP.
Muzycznie wyrósł na gruncie yassu – artystyczno-społecznego ruchu, który na przełomie lat 80. i 90. zbuntował się przeciw skostnieniu polskiego jazzowego środowiska. Wraz z Tymonem Tymańskim oraz grupą przyjaciół, zmienili oblicze polskiej muzyki jazzowej. Trzaska był współzałożycielem najważniejszej formacji yassu – legendarnej Miłości oraz liderem równie kreatywnego Łoskotu. Choć impet yassu wygasł wiele lat temu, stał się czołową postacią krajowej sceny improwizowanej. Po okresie yassowym, nagrał kilka skupionych i wyciszonych płyt z sekcją braci Olesiów. Akompaniował poetom – Świetlickiemu i Andruchowyczowi, tworzy projekty muzyczno-literackie z Andrzejem Stasiukiem. Dziś jest liderem, międzynarodowego kwartetu – Inner Ear, kwartetu klarnetowego IRCHA, duńsko-polskiego tria Volumen, członkiem m.in.: Resonance – Kena Vandermarka, Magic – Joe McPhee.
Jest popularyzatorem muzyki żydowskiej, którą wykonuje i tworzy z grupą Shofar, czyli Raphaelem Rogińskim i Maciem Morettim. Przede wszystkim, jednak realizuje się na gruncie radykalnego współczesnego jazzu free. Podróżuje po świecie, współpracuje i nagrywa z tuzami światowej improwizacji, m.in. z Peterem Brötzmannem, Joe McPhee, Kenem Vandermakiem i Markiem Sandersem i Evanem Parkerem. Nagrał niezliczoną ilość płyt między innymi z Lesterem Bowie. Trzaska dał się poznać także jako kompozytor, pisząc muzykę do filmów Wojciecha Smarzowskiego: Dom zły, Róża, Drogówka, Pod Mocnym Aniołem, Wołyń, Kler oraz Wesele 2. Muzykę Trzaski muzykę można także usłyszeć w filmach Babisa Makridisa i Janisa Nordsa. Jest dwukrotnym laureatem Orłów oraz nagrody indywidualnej za muzykę na Festiwalu w Gdyni. Jest wykładowcą na wydziale Wiedzy o filmie i kulturze audiowizualnej na Uniwersytecie Gdańskim W zeszłym roku ukazała się biografia artysty nakładem wydawnictwa Świat Literacki Pod Tytułem „Wrzeszcz”.